اشعار آئینی

ﺑﺮﺧﻴﺰ و ﺑﺒﻴﻦ ﻋﺎﻗﺒﺖ و ﺁﺧﺮﻣﺎﻥ ﺭا ﻟﺒﻬﺎﻱ ﺗﺮﻙ ﺧﻮﺭﺩﻩ و ﭼﺸﻢ ﺗﺮﻣﺎﻥ ﺭا ﺑﺮﺧﻴﺰ ﻛﻪ اﺯ  ﺑﺎﻍ ﺧﺰاﻥ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺑﺒﻴﻨﻲ ﮔﻞ ﻫﺎﻱ ﻛﺒﻮﺩ ﺁﻣﺪﻩ ي […]

زنجیر چون به پای تو مانوس میشود هر حلقه اش به اذن تو فانوس میشود دریا اسیر کوزه شدن چون محال هست زندان به ربنای تو […]

خدیجه بود همیشه قرار پیغمبر به روز های خزانی بهار پیغمبر همان مجلله بانوی روشن مکه که شد ستاره ی شبهای تار پیغمبر اگر چه بود […]

بر آن شدم بنویسم پیام در تابوت خدا کند که نشیند به کام در تابوت کفن به جان خلایق برابر اندازند وزیر و شاه ندارد مقام […]

تضمینی به یک غزل حافظ نباشد در دو عالم مثل سلطانی که من دارم در این درگاه چون دعبل امید پیرهن دارم به سقا خانه اش […]

پیدا نشود جان تو دیوانه تر از ما ای آنکه دراورد فراغت پدر از ما هر چیز به کار آمده در وقت نیازش تشریف ز تو […]

مستی به سر از حد نصاب افتاده در بحر نجف مگر شراب افتاده ؟ آباد شود دین و دل و دنیایش در پای تو هر کس […]